د ي ث

1904 - د ي ث

تديَّثَ يتديَّث، تديُّثًا، فهو متديِّث

• تديَّث الرَّجلُ:

1 - فقد الغيرة والخجل فصار ديُّوثًا.

2 - قاد على أهله.

طور بواسطة نورين ميديا © 2015