1748 - د ح د ر
تدحدرَ يتدحدر، تَدَحْدُرًا، فهو مُتدحْدِر
• تدحدرَ الحجرُ وغيرُه: مُطاوع دحدرَ: تدَحرج، اندفع من مكانٍ عالٍ.