1709 - خ و ي
خَواء [مفرد]: ج أَخْوية (لغير المصدر):
1 - مصدر خوَى وخوِيَ.
2 - أرض متَّسعة لا زرع فيها ولا شجر "لعب الأولاد في أرض خواء".