ح ر ج

1358 - ح ر ج

إحْراج [مفرد]:

1 - مصدر أحرَجَ.

2 - (سف) استدلال يجد فيه الإنسانُ نفسَه أمام طرفَيْن متقابلَيْن لا مناصَ له من اختيار أحدهما.

طور بواسطة نورين ميديا © 2015