5696 - و هـ د
وَهْد [مفرد]: ج أوْهُد ووُهْدان:
1 - أرض منخفضة.
2 - حُفْرة "هي الأيّامُ من وَهْدٍ يُعلّى ... بأبنيةٍ ومن قصرٍ يُدَكّ".