ب ي د

855 - ب ي د

بَيْداءُ [مفرد]: ج بيداوات وبِيد، جج بَيادٍ:

1 - فلاة، صحراء.

2 - أرض تُبيد سالكهَا.

طور بواسطة نورين ميديا © 2015